سلام بانو ... معذرت مي خوام ازين که نمي اومدم کامنت بذارم ... امتحاناي اين ترمم رفت توي چهار راه ارشد! يک تصادف عظيمي شد!اما مي دوني که مي خوندم ... و باز هم حرف دارم و کلي انتقاد بهت!قرار بود بعد سفر نسبت به اون دو تا کامنت طول و درازم واکنشي نشون بدي! ندادي.

اما باز من حرف هام رو مي زنم ... جوابت به کامنت آقاي عبدالصمد(آرايش جان) رو ديدم و کنجکاو شدم يه بار ديگه پستت در مورد موسيقي و جواب ايشون رو بخونم ... وقتي درمورد بنياد گرايي و وارد نکردن اعتقادات شخصي گفتم(همون سکولاريسمي که ما بخاطر اسمشو فرنگي بودنش و آمريکايي بودنش و ... بهش فحش مي ديدم و قبولش نداريم و مث خيلي چيزاي ديگه نگاه دايي جان ناپلئوني-تئوري توطئه- بهش داريم و نمي خوايم قبول کنيم بايد يه روز جنگ با همه ي دستاورداي غربي رو تموم کنيم و اعتراف کنيم همه چيزش بد نيست ... اما متاسفانه مبحث عميق رسانه ازين طرفش ضربه هاي جبران ناپذيري روي روانمون گذاشته ... مث رسانه هاي بنياد گرا و يک سويه نگر کشورمون : تلويزيون و راديو و روزنامه و فرهنگ سازي هاي اشتباه ديني و اعتقاديشون ...و آدمايي مث من و تو که تند و محکم هستيم در برابر مواضعمون بايد مواظب باشيم ... خيلي هم باشيم ...)هخون موقع فهميدم خيلي کلي گفتم ... و اين خيلي پيچيده ست ... ديدم که سعي کردي اين نقد رو بپذيري اما نه به طور کامل ... مي دوني که من سه تار مي زنم و خواننده ي ارکستر کرال ايراني ام و فلسفه هنر مي خونم پس مسلماً وابستگي عميقي دارم به اين مباحث ... اما وقتي مي خوام درموردشون فقط " سوال" بپرسم ... مواظبم که سوالامم جهت دار نباشه ... کاري که سقراط در قبال مخاطبينش مي کرد ... تا ذهن مخاطب رو ناخودآگاه به سمت موضع خودش بکشونه ...و دانش مخاطبشو با تناقض مواجه کنه و يه مبحث جديدبگيره ... که بعدن هگل بسطش داد و تبديلش کرد به ديالکتيک...اما سقراط مي خواست خودشم به چيزي برسه ..."مبحث جديد" ... يني با آگاهي کامل به سمت چيز جديد ياد گرفتن و شکل دادن ...نمي شه به ضرس قاطع گفت کارکرد هنر اللخصوص موسيقي روي جسم و روح اثر خاص مي ذاره ... من مي تونم 10 صفحه موسيقيدان اسم ببرم که نقض حرفاي اون کتابه و خيلي هم خوب عمر کردن ... نيچه سلامت رواني و جسمي خودش رو به خاطر زندگييش که به فلسفه ش تبديل شده بود از دست داد.صبا از جووني مشکل قلبي داشت و ربطي به موسيقي نداشت ... استاد عزيزم شجريان نهايت آگاهي و آميختگي موسيقي هستن که الان شکر خدا سالم و 70 ساله اند ... استاد جليل شهناز که جسم و روح خودش رو قرباني زنده کردن تار کرد 90 سالشه ...هنرمندان موسيقي مدرن و 12 تني در برابر راک و رپ که انکار کردني نيستن و من اصلن اونا رو ارزش گذاري نمي کنم ... کاري که گويا تو مي خواي انجامش بدي ! و من بارها غير مستقيم و مستقيم بهت گفتم ارزش گذاري روي چيزي در مباحث کلامي بدترين راه حل ممکنه و الان دگ جايي نداره و نتيج هي مستقيم و اولشم دور شدن مخاطب از بحثه ... کجا بوديم؟ اها ... هنرمندان موسيقي مدرن که موسيقي ديوانه ها اصلن نام داره ... فقط بايد بشنوي ... گام هاي ثابتي نداره ... مثلاً فک کن داري يه تصنيفي توي شور مي زني يهو مي شه ماهور همون جاام مي شه نوا ! و مخاطب غير حرفه اي سردرد مي گيره ... چند نفر مشهورن که عمر خوبي هم کردن ... اين يه چيزه بديهيه که ربطي به طول عمر نداره اما در کنارش بديهيه که بستگي به فرد داره ...فرد مفهوم عميقيه ... به قول صادق هدايت که مي گه بعضي چيزا_مث خود کشي) با بعضي ها هست ... اين که يه نفر ديوانه مي شه تحت تاثير تم هاي اختلالي روان شناختي و موسيقي مي کشتش ربطي به جامعيتش نداره ...