وقتي يه نفر مثلا تو روز عاشورا روسريشو مي کشه جلو و فرداش دوباره همون آش و همون کاسي، يعني بازيچه شده. يعني فکر نکرده. امان از اين بي فکر عمل کردن. امان از اين تجاهل که طرف يه بار از خودش نپرسيده که بالاخره من اعتقاد دارم يا نه؟ قبول دارم که خدا گفته يا نه؟
صحبت از بي بند و باري که کردي و از کم شدن پسرا که گفتي ذهنم رفت طرف اين که وقتي آدما بي قيد مي شن، بعدم مي بينن که سرشون بي کلاه مونده، تا اين حدم پيش مي رن به حريم زندگي ديگران دست درازي کنن و باعث از هم پشيدن خونه هاي ديگه بشن. شايد منظورت اين نبود اما فکر کردم اينم مي تونه از بازخورداي بي قيدي باشه.